7 1. రాజకుమారీ! నీ పాదరక్షలతో
నీవెంత అందముగా నడుచుచున్నావు.
నీ ఊరువుల వంపులు
నేర్పరియైన కళాకారుడు చేసిన
హారముల వంపులవలెనున్నవి.
2. నీ నాభి పానపాత్రమువలె వర్తులముగా నున్నది.
అది సుగంధము కలిపిన
ద్రాక్షరసముతో నిండియున్నది.
నీ ఉదరము లిల్లీపూలతో కూడిన
గోధుమకట్టవలె నున్నది.
3. నీ కుచములు కవలలైన
జింకపిల్లలను పోలియున్నవి.
4. నీ గళము దంతమయమైన గోపురమువలెనున్నది.
నీ నేత్రములు హెష్బోను మహానగరము
ద్వారములచెంత మెరయు రెండు
కోనేరు జలాశయములను తలపించుచున్నవి.
నీ నాసిక దమస్కు నగరమువైపు తిరిగి,
కోట బురుజువలె నిలిచియున్న
లెబానోను శిఖరమును పోలియున్నది.
5. నీ శిరస్సు కర్మెలు కొండవలె
ఉన్నతముగా నిలిచియున్నది.
నీ జడలు నలుపు మించిన
ఎరుపు రంగుతో మెరయుచున్నవి.
వాని సొబగుకు రాజు బందీయయ్యెను.
6. ప్రేయసీ! నీ వెంత సుందరాంగివి!
ఎంత మనోహరమైనదానవు!
ఎంత ఆనందదాయినివి!
7. నీవు ఖర్జూరవృక్షమువలె సొగసైనదానవు.
నీ కుచములు ఆ చెట్టు పండ్లగుత్తులవలె ఉన్నవి.
8. నేను ఆ చెట్టును ఎక్కి
దాని పండ్లగుత్తులు కోసికొందుననుకొింని.
9. నీ స్తనములు నాకు ద్రాక్షగుత్తులగుగాక!
నీ శ్వాసము నాకు
ఆపిలు పండ్ల సువాసన అగుగాక!
నీ అధరములు నాకు మేలైన ద్రాక్షారసమగుగాక!
ప్రియురాలు
ఇక ద్రాక్షాసవము నా ప్రియుని మీదికి
పారునుగాక! అతని పెదవుల మీదికిని,
దంతముల మీదికిని కారునుగాక!
10. నేను నా ప్రియునిదానను.
అతడు నా మీద మరులు గొనును.
11. ప్రియా! మనము పొలమునకు పోవుదమురమ్ము!
చేలలోని పూబొదల నడుమ
రేయి గడుపుదము రమ్ము!
12. మనము వేకువనే లేచి
ద్రాక్షావనమునకు పోవుదము.
ద్రాక్షలు చిగిర్చి పూలు పూచినవేమో చూతము.
దానిమ్మలకు పూతప్టినదేమో పరీక్షింతము.
అచట నేను నీకు నా ప్రేమను కానుక పెట్టెదను.
13. పుత్రదాత చెట్టు పూచి
సువాసనలు విరజిమ్ముచున్నది.
మన గుమ్మమునొద్ద ప్రశస్తమైన ఫలములున్నవి. ప్రియా! ప్రాతవియు క్రొత్తవియునైన పండ్లను నేను నీ కొరకు దాచియుంచితిని.