ప్రలోభము నుండి తప్పుకొనుటకు ప్రార్థన
దావీదు కీర్తన
141 1. ప్రభూ! నేను నీకు మొరపెట్టుకొనుచున్నాను
శీఘ్రమే నాయొద్దకు రమ్ము.
నేను నీకు ప్రార్థన చేయుచున్నాను.
నా వేడికోలును ఆలింపుము.
2. నా ప్రార్థన సాంబ్రాణిపొగవలెను,
పైకెత్తిన నా చేతులు సాయంకాలపు బలివలెను
నీ సన్నిధిని చేరునుగాక!
3. ప్రభూ! నా నోికి కావలిపెట్టుము.
నా పెదవుల వాకిట గస్తీని నియమింపుము.
4. నేను చెడును తలపెట్టకుండునట్లును,
దుష్టుల దుష్కార్యములలో పాల్గొనకుండునట్లును,
వారి విందులు
ఆరగింపకుండునట్లును చేయుము.
5. సజ్జనుడు నన్ను దయతో శిక్షించి
మందలించినపుడు,
అది నాకు తైలాభిషేకము అగునుగాక!
అి్ట అభిషేకమును
నేను నిరాకరింపక ఉందునుగాక!
దుష్టుల దుష్కార్యములను చూచి
నేను నిరంతరము ప్రార్థన చేయుదును.
6. వారి పాలకులు పర్వతశిఖరమునుండి
క్రిందికి త్రోయబడినపుడు
నా పలుకుల యథార్థత వెల్లడియగును.
7. తిరుగిరాయి భూమిమీద పడి బ్రద్దలైనట్లుగా
వారి ఎముకలు పాతాళద్వారము
చేరువన గుల్లయగును.
8. ప్రభూ! నేను నీ మీద దృష్టి నిల్పి
నీ శరణుజొచ్చితిని,
నన్ను మృత్యువువాత పడనీయకుము.
9. దుష్టులు నా కొరకు ప్టిెన బోనులనుండి
నాకొరకు పన్నిన ఉచ్చులనుండి
నన్ను కాపాడుము.
10. దుర్మార్గులు తాముపన్నిన ఉరులలో
తామే చిక్కుకొందురుగాక!
నేను మాత్రము తప్పించుకొని పోవుదునుగాక!