8 1. దాని మహాశక్తి ప్రపంచమంతట
వ్యాపించియుండును.
అది సమస్తమును క్రమపద్ధతిలో నడిపించి
సద్వినియోగము చేయును.
కోరుకోదగినవన్నియు జ్ఞానమునుండియే లభించును
2. నేను విజ్ఞానమును ప్రేమించితిని.
బాల్యమునుండియు దానికొరకు గాలించితిని.
దానిని నా వధువును గావించుకోగోరితిని.
దాని సౌందర్యమునకు ముగ్ధుడనైతిని.
3. అది దేవునిసన్నిధిలో వసించుటచే,
దాని విశిష్ట పుట్టుక మరింతవన్నెకెక్కెను.
అన్నికిని అధిపతియైన ప్రభువు
దానిని ప్రేమించెను.
4. దానికి దేవుని రహస్యములు తెలియును.
ఆయనను క్రియలకు పురికొల్పునదియును అదియే
5. ఈ జీవితమున సంపదలు ఆశింపదగినవైనచో,
జ్ఞానమునకు మించిన సంపద లేదు.
అన్నిచేతను పని చేయించునది అదియే.
6. బుద్ధి శక్తి అభిలషింపదగిన దైనచో,
జ్ఞానమునకు మించిన బుద్ధిశక్తి యేమి కలదు?
లోకములోని వస్తువుల నన్నిని నిర్మించినదదియే.
7. పుణ్యము కోరుకోదగినదైనచో, పుణ్యములన్నియు
జ్ఞానముయొక్క కృషినుండియే పుట్టుచున్నవి.
నిగ్రహము, వివేకము, న్యాయము,
ధైర్యము మొదలైన వానినన్నిని
జ్ఞానమే మనకు బోధించును.
ఈ జీవితమున వీనికంటె
విలువగలవి ఏమియు లేవు.
8. విస్తృతమైన అనుభవము ఆశింపదగినదైనచో
జ్ఞానము భూతకాలము నెరుగును,
భవిష్యత్తును పసికట్టును.
అది సూక్తులను వివరించును,
సమస్యలను పరిష్కరించును.
దేవుడు చేయు అద్భుతములను
ముందుగనే గ్రహించును.
రానున్న యుగములను,
కాలములను ముందుగనే వివరించును.
రాజులకు జ్ఞానమవసరము
9. కనుక నేను జ్ఞానమును నాతో
మా ఇంికి తీసుకొనిరాగోరితిని.
అది సంపదలు కలిగినపుడు
నాకు సలహా యిచ్చుననియు,
చింతలువంతలు వచ్చినప్పుడు
నన్ను ఓదార్చుననియు నాకు తెలియును.
10. నేనిట్లు తలంచితిని:
జ్ఞానమువలన నాకు సభలలో మర్యాద కలుగును.
నేను యువకుడనైనను పెద్దలు నన్ను గౌరవింతురు.
11. నేను తీర్పులు చెప్పునపుడు
తెలివితో మెలగుదును.
పాలకులు నన్ను మెచ్చుకొందురు.
12. నేను మౌనముగానున్నప్పుడు జనులు
నా పలుకుల కొరకు ఎదురుచూతురు.
నేను మ్లాడినపుడు ఆదరముతో విందురు.
నేను సుదీర్ఘముగా మాటలాడినను
వారు శ్రద్ధగా విందురు.
13. జ్ఞానమువలన నాకు అమరత్వము కలుగును.
భావితరముల వారు
నన్ను కలకాలము స్మరించుకొందురు.
14. నేను బహుప్రజలను పరిపాలింతును.
పలుజాతులు నాకు లొంగును.
15. నా పేరు వినగనే భయంకరులైన
నియంతలునుకూడ గడగడలాడుదురు.
నేను నా ప్రజలను చక్కగా పరిపాలింతును.
యుద్ధరంగమున నా శూరత్వమును ప్రదర్శింతును.
16. నేను ఇంికి తిరిగివచ్చినపుడు
జ్ఞానమువలన నాకు శాంతి కలుగును.
అది నన్ను దుఃఖపెట్టదు.
దానితో కలిసి జీవించువారికి
సుఖసంతోషములేగాని విచారమెన్నికి కలుగదు.
సొలోమోను జ్ఞానమును ఆర్జించుటకు సంసిద్ధుడగుట
17. ఇట్లూహించి నా హృదయమునందు
ఇట్లు భావించితిని:
జ్ఞానముతో కలిసి జీవించినచో
నేను అమరుడనయ్యెదను.
18. దానితో చెలిమిచేసినచో
నాకు పరిపూర్ణానందము కలుగును.
దాని పనులను చేసినచో
అనంతసంపదలు సమకూరును.
దాని సాంగత్యమువలన తెలివి అబ్బును.
దానితో సంభాషించుట వలన
గౌరవము కలుగును.
కనుక నేను జ్ఞానమును బడయుట
ఎా్లయని ఆలోచించితిని.
19. బాల్యమునుండియు నేను సంతోషచిత్తుడనుగా
ఉండెడివాడను.
దేవుడు నాకు మంచియాత్మను దయచేసెను.
20. లేదా, నేను మంచివాడను గనుక
ఆయన నా ఆత్మమొక నిర్మలదేహమున
వసించునట్లు చేసెను.
21. అయినను దేవుడు అనుగ్రహించిననేతప్ప
నాయంతట నేను జ్ఞానమును ఆర్జింపజాలనని
నాకు తెలియును.
ఆ వరమును దేవుడే ఈయవలెనని
తెలిసికొనుటయు తెలివియే.
కనుక నేను ప్రభువునకు మనవి చేసితిని.
నా హృదయములో నుండి
ఆయనకిట్లు విన్నవించుకొింని.