పాపము
21 1. కుమారా! నీవు యిదివరకే
పాపము చేసియుింవేని మరలచేయవద్దు.
పూర్వము చేసిన తప్పులను మన్నింపుమని
దేవుని వేడుకొనుము.
2. సర్పమునుండివలె పాపమునుండి
దూరముగా పారిపొమ్ము.
దానిచెంతకుబోయెదవేని అది నిన్ను కాటువేయును
పాపముకోరలు, సింహపుపళ్ళు వింవి.
అవి నరుల ప్రాణములు తీయును.
3. రెండంచులకత్తి నయముకాని
గాయము గావించును
దైవాజ్ఞ మీరి చేసిన పాపము కూడ అట్లే చేయును.
4. దౌర్జన్యపరుడును, గర్వాత్ముడును అయినవాడు
సర్వము కోల్పోవును.
5. పేదవాడు ప్టిెన మొర తిన్నగా
దేవుని చెవిలో పడును.
ప్రభువు అతనికి తక్షణమే తీర్పుచెప్పును.
6. మందలింపు నంగీకరింపనివాడు
పాపపుత్రోవలో నడచును.
దైవభీతికలవాడు పరివర్తన చెందును.
7. మంచివక్త ఎల్లెడల పేరు తెచ్చుకొని
ఉండవచ్చును.
కాని అతడు నోరు జారినచో
విజ్ఞుడు వెంటనే గుర్తించును.
8. ఇల్లు కట్టుకొనుటకు సొమ్ము అప్పు తెచ్చుకొనుట,
తన సమాధికి తానే
రాళ్ళు ప్రోగుజేసుకొనుట వింది.
9. దుర్మార్గులు గుమిగూడినపుడు
మండెడు కట్టెలవలె నుందురు.
వారెల్లరు కాలి నాశనమగుదురు.
10. దుష్టుడు నడచెడి త్రోవ నునుపుగా నుండును.
కాని అది మృతలోకమును చేర్చును.
విజ్ఞుడు – అజ్ఞుడు
11. దైవాజ్ఞలను పాించువాడు
తన వాంఛలను అదుపులో పెట్టుకొనును.
దైవభీతి కలవాడు పరిపూర్ణమైన
విజ్ఞానమును పొందును.
12. తెలివిలేనివానికి బోధింపజాలము.
కాని తెలివిగలవానివలె నించువాడు
కష్టముల పాలగును.
13. జ్ఞాని విజ్ఞానము పారుయేరువలె
ఎపుడును తరుగకుండును.
అతడి ఉపదేశము వ్టిపోని చెలమవలె
వూరుచుండును.
14. మూర్ఖుని మనస్సు పగిలిన కుండవింది.
అతడు నేర్చిన విజ్ఞానమేమియు
హృదయమున నిలువదు.
15. విద్యావంతుడు విజ్ఞానసూక్తిని మెచ్చుకొనును.
అది అతని హృదయములో
నూత్న భావములను రేకెత్తించును.
కాని అజ్ఞానుడు విజ్ఞానసూక్తిని
వినినను మెచ్చుకొనడు.
దానిని వెంటనే మరచిపోవును.
16. మూర్ఖుని సంభాషణను వినవలెనన్న
బరువు నెత్తికెత్తుకొని ప్రయాణము చేసినట్లు
భారముగా నుండును.
కాని జ్ఞాని పలుకులు
వినుటకు యింపుగా నుండును.
17. సభలోని ప్రజలు జ్ఞాని పలుకుల కొరకు
ఎదురు జూతురు.
వారతని భావములకు ఎనలేని విలువ నిత్తురు.
18. మూర్ఖుని విజ్ఞానము
అర్థము పర్థములేని మాటలప్రోగు.
అది కూలిపోయిన ఇంివలె నుండును.
19. అజ్ఞానికి ఉపదేశమును అర్జింపవలెనన్న
కాలుసేతులకు సంకెళ్ళు పడినట్లుండును.
20. కాని జ్ఞాని ఉపదేశమును బంగారునగగా,
ముంజేతికి దొడిగిన మురుగుగా భావించును.
21. అజ్ఞుడు పకపకనవ్వును.
కాని విజ్ఞుడు మందస్మితము చేయును.
22. మూర్ఖుడు తిన్నగా పొరుగింలోనికి వెళ్ళును.
కాని అనుభవశాలి మర్యాదగా
వెలుపల నిలుచుండును
23. మందబుద్ది గలవాడు వాకిటనుండి
లోపలికి తొంగిచూచును.
కాని మర్యాదతెలిసినవాడు వెలుపల నిలుచుండును
24. వాకిలి వద్ద నిలుచుండి
లోపలి మాటలు వినుట సభ్యత కాదు.
సంస్కారము కలవాడు అి్ట పనికి సిగ్గుపడును.
25. కొండెములు చెప్పువారు పరుల మాటలను
పునశ్చరణము చేయుదురు.
కాని జ్ఞాని జాగ్రత్తగా ఆలోచించి మ్లాడును.
26. అజ్ఞుడు ఆలోచన లేక నోికి వచ్చినట్లు వదరును.
జ్ఞాని చక్కగా ఆలోచించిగాని సంభాషింపడు.
27. మూర్ఖుడు తన శత్రువును శపించునపుడు
తనను తానే శపించుకొనుచున్నాడు.
28. కొండెములు చెప్పువాడు
తన పేరును తాను చెడగొట్టుకొనును.
ఇరుగు పొరుగువారు అతనిని అసహ్యించుకొందురు