జనులు పశ్చాత్తాప పడవలెను
2 1-2. సిగ్గుమాలిన ప్రజలారా!
మీరు కళ్ళములోని పొట్టువలె
ఎగిరిపోకమునుపే,
ప్రభువు కోపాగ్ని మీపై దిగిరాకమునుపే,
ఆయన తన ఆగ్రహమును
ప్రదర్శింపక మునుపే బుద్దితెచ్చుకొనుడు.
3. దేశములోని వినయవంతులైన ప్రజలారా!
దేవుని ఆజ్ఞలు పాించుజనులారా!
మీరు ప్రభువు వద్దకురండు,
న్యాయమును పాింపుడు.
వినయమును అలవర్చుకొనుడు.
ప్రభువు తన కోపమును ప్రదర్శించుదినమున
మీరు శిక్షను తప్పించుకొనిన
తప్పించుకోవచ్చును.
అన్యజాతులకు శిక్ష
ఫిలిస్తీయా
4. గాజా ఎడారి అగును.
అష్కెలోను నిర్మానుష్యమగును.
అష్దోదును మిట్టమధ్యాహ్నము ముట్టడింతురు.
ఎక్రోను నిర్మూలమగును.
5. సముద్ర తీరమునవసించు ఫిలిస్తీయులారా!
మీకు వినాశనము తప్పదు.
ప్రభువు మీపై శిక్షను ప్రకించెను.
ఆయన మిమ్ము తుడిచిపెట్టును
మీలో ఒక్కడును బ్రతుకడు.
6. సముద్రతీరమునందలి మీ భూమి
గొఱ్ఱెల మేతస్థలమగును.
అచట కాపరులగుడిసెలు,
గొఱ్ఱెలదొడ్లు వెలయును.
7. ప్రభువే యూదావారిని కాక్షించి,
చెరనుండి విడిపింపగ వారిలో శేషించినవారికి
అచట ఒక స్థలముండును
వారు అచట తమ గొఱ్ఱెలు మేపుకొనుచు
అస్తమయమున వారు అష్కెలోను
గృహములలో నిదురింతురు.
మోవాబు, అమ్మోను
8. సర్వోన్నతుడైన ప్రభువిట్లనుచున్నాడు:
నేను మోవాబీయులును, అమ్మోనీయులును
నా ప్రజలను అవమానించి,
నిందించుట చూచితిని.
తాము వారి భూమిని ఆక్రమించుకొందుమని ప్రగల్భములు పలుకుటను వింని.
9. సజీవుడను, యిస్రాయేలు దేవుడనైన
నేను బాస చేయుచున్నాను.
మోవాబు, అమ్మోను సొదొమ గొమొఱ్ఱాలవలె
నాశనమగును.
అవి శాశ్వతముగా నాశనమై
ఉప్పు గుంటలగును.
అచట ముండ్ల తుప్పలెదుగును.
నా జనులలో శేషించినవారు
ఆ నగరములను దోచుకొని,
వాని భూములను ఆక్రమింతురు.
ఇది సైన్యములకధిపతియగు ప్రభువు వాక్కు.
10. మోవాబు, అమ్మోను ప్రజలకు పొగరెక్కినది. వారు సర్వోన్నతుని ప్రజలను నిందించిరి. కావున వారికీ శిక్షపడును.
11. ద్వీపములలో నివసించు ప్రజలందరును
తమతమ స్థానములనుండి
తనకే నమస్కారము చేయునట్లు
అతడు భూమిమీది
అన్యదైవములనెల్ల నాశనము చేయును.
ప్రభువు వారికి భయంకరుడుగా ఉందును.
కూషు
12. ప్రభువు కూషీయులను గూడ
కత్తితో సంహరించును.
అస్సిరియా
13. ప్రభువు ఉత్తరదిక్కున
తన హస్తమునుచాపి
అస్సిరియాను నాశనము చేయును.
అతడు నీనెవెను ఎడారి చేయును.
నీరులేని మరుభూమిని చేయును.
14. అచట పశులమందలు,
వన్యమృగములు పండుకొనును.
గుడ్లగూబలు అచి శిథిలగృహములలో
వసించుచు కికీలనుండి కూతలు పెట్టును.
కాకులు వాని ద్వారబంధముల
మీదినుండి అరచును.
జనులు ఆ గృహముల
దేవదారు కొయ్యను అపహరింతురు.
15. తమ బలమును తలంచుకొని పొంగిపోయి నేను సురక్షితముగా ఉన్నాననుకొనిన
నగరమునక్టి గతిపట్టును.
అది తనకు సాి నగరము
లేదని ఎంచుచున్నది.
కాని అది సర్వనాశనమై
వన్యమృగములకు ఆటపట్టగును.
దారినబోవు జనులందరు
దానిని గాంచి భీతిల్లుదురు.