యూదితు-గుణగణాలు
8 1. అప్పుడు యూదితు ఉజ్జీయా నిర్ణయములను గూర్చివినెను. ఆమె తండ్రితాతలు క్రమముగా మెరారి, ఓక్సు, యోసేపు, ఓసీయేలు, ఎల్కియా, అననిసు, గిద్యోను, రఫాయిము, అహిటూబు, ఏలీయా, హిల్కియా, ఎలియాబు, నతనయేలు, సలమియేలు, సరసదాయి, యిస్రాయేలు అనువారు 2. ఆమె భర్త పేరు మనష్షే. అతడు ఆమె వంశమునకు, తెగకు చెందినవాడే. అతడు యవల పంటను కోయుకాలమున మరణించెను.
3.మనష్షే పొలములో కోతకోయించు చు ఎండదెబ్బ తగిలి జబ్బుపడెను. ఆ జబ్బుతో మంచ ముప్టి బెతూలియా నగరమున తన యింటనే ప్రాణ ములు విడిచెను. అతనిని దోతాను, బాలమోను నగర ములమధ్యనున్న పొలములో, అతని పితరులచెంతనే పాతిప్టిెరి.
4. యూదితు అప్పికి మూడేండ్ల నాలుగు నెలల నుండి వితంతువుగా తన యింటనే వసించుచుండెను.
5. ఆమె తన యిిింమీద ఒక చిన్న కుీరమును నిర్మించుకొని సంతాప సూచకముగా గోనెను, విధవ వస్త్రములను ధరించెను.
6. వితంతువైనప్పి నుండి ఆమె ప్రతిరోజు ఉపవాసముండెడిది. విశ్రాంతిదినము, దానికి ముందిరోజు సాయంకాలము, అమావాస్య, దానికి ముందిరోజు సాయంకా లము, యిస్రాయేలీ యుల ఉత్సవదినములు, సెలవుదినములు అయిన ఈ దినములలో మాత్రము ఆమె ఉపవాసనియమ మును పాింపదయ్యెను.
7. యూదితు మిగుల అందకత్తె. భర్తనుండి ఆమెకు వెండి బంగారములును, దాసదాసీ జనమును, పొలమును, పశులమందలును సంక్రమించెను. ఈ ఆస్తికి అంతికి ఆమెయే యాజ మాన్యము వహించెను.
8. ఎవరును ఎపుడును యూదితును వ్రేలెత్తి చూపియెరుగరు. ఆమె అంత నిష్టతో జీవించెడిది.
యూదితు, పెద్దలు
9. ప్రజలు నీరు దొరకక నిరుత్సాహము చెంది ఉజ్జీయామీద నేరము తెచ్చిరనియు, అతడు పట్టణ మును ఐదుదినముల తరువాత అస్సిరియనుల వశము చేయుదునని మాట ఇచ్చెననియు యూదితు వినెను.
10. ఆమె వెంటనే తన ఆస్తిపాస్తులను పర్యవేక్షించు సేవకురాలిని పంపి ఉజ్జీయా, కాబ్రిసు, కార్మిసు అను నగరాధికారులను పిలిపించెను.
11. ఆ అధికారులు తన చెంతకు రాగానే యూదితు వారితో ”మీరు ఈ బెతూలియా నగరమునకు పెద్దలు కదా! ఇప్పుడు నా మాట వినుడు. మీరు నేడు మన ప్రజలకు మాటయిచ్చిన తీరు సక్రమముగా లేదు. ప్రభువు మనకిన్ని రోజుల కాలములో సాయపడడేని ఈ నగరమును శత్రువులకు అప్పగింతుమని మీరు దేవుని ఎదుట బాసచేయుట ధర్మము కాదు.
12. అసలు దేవుని పరీక్షించుటకుగాని, మేము దేవునికంటె అధికులము అన్నట్లుగా ప్రవర్తించుటకుగాని మీరె వరు?
13. మీరిపుడు సర్వశక్తిమంతుడైన ప్రభువునే పరీక్షకుగురిచేసితిరి. మీకేమియు తెలియదు, తెలిసి కోలేరు కూడ. 14. ఏ నరుని హృదయములో ఏమి యున్నదో, ఎవడేమి ఆలోచించుచున్నాడో మీకు తెలియదుకదా! మరి సర్వమును సృజించిన దేవుని హృదయము మీకెట్లు తెలియును? అతని మనసును, ఆలోచనలను మీరెట్లు గుర్తుపట్టుదురు? సోదరు లారా! మీర్టిపనికి పూనుకోవలదు. ప్రభువు కోప మును రెచ్చగొట్టవలదు.
15. అతడు మనలను ఈ ఐదునాళ్లలోనే రక్షింపక పోవచ్చునుగాక. తనకు ఇష్టము వచ్చినపుడే మనలను కాపాడవచ్చునుగదా! లేదా మనలను శత్రువుచేత నాశనము చేయింప వచ్చునుగూడ.
16. ముందుగా దేవునికి షరతులు పెట్టుట మీ పనికాదు. బుజ్జగించుటకుగాని, బెద రించుటకుగాని ఆయన నరుడాయేమి?
17. మన మట్టుకు మనము దేవునికి సహాయము చేయుమని మనవి చేయుదము. ఓపికతో ఆయన సాయము కొరకు వేచియుందము.ఆ ప్రభువునకు సమ్మత మయ్యె నేని ఆయన మన మొరాలించును.
18. ఇీవల కాలమునకాని, ప్రస్తుతము కాని మన నగరములలో, గ్రామములలో, మన వంశ ములలో, తెగలలో ఎవరును విగ్రహములను పూజించు టలేదు. మన పూర్వులు మాత్రము వానికి మ్రొక్కెడి వారనివింమి.
19. కనుకనే శత్రువులు వారిని సంహరించి కొల్లగొట్టగా వారు సర్వనాశనమైరి.
20. మనమిపుడు ప్రభువును తప్ప మరియొకరిని కొలు చుట లేదు. కనుక ఆయన మనలనుగాని, మన జాతిలో ఎవరినిగాని చేయివిడువడని నమ్మవచ్చును.
21. ఇపుడు శత్రువులు మన నగరమును జయింతురేని యూదయా దేశమంతయు వారికి వశ మగును. వారు మన దేవాలయమును గూడ కొల్ల గొట్టుదురు. దేవాలయమును అమంగళము చేయ నిచ్చినందులకు దేవుడు మన ప్రాణములను బలి గొనును.
22. మన ప్రజల చావునకు, ప్రవాసమునకు, తరతరములదాక మనకు భుక్తమైయున్న ఈ దేశమును పాడువడుటకును మనమే కారకులమగుదుము. మనము వివిధదేశములకు బానిసలముగా వెడలిపోగా, అచి అన్యజాతి యజమానులు మనలను అసహ్యించుకొని, అవమానము చేయుదురు.
23. మనమిపుడు శత్రువు లకు లొంగిపోయినచో వారు మనలను ఆదరముతో చూడరు. అట్లు లొంగిపోయినందుకుగాను దేవుడు మనలను నగుబాట్లపాలుచేయును.
24. సోదరులారా! ఇపుడు మనమెల్లరము తోడి యిస్రాయేలీయులకు మంచి ఆదర్శము చూపవలెను. వారి బ్రతుకులును, దేవాల యపు బలిపీఠసౌభాగ్యమును గూడ మన మీదనే ఆధారపడియున్నవి.
25. ప్రభువు మన పితరులవలె మనలనుగూడ నేడు పరీక్షకు గురిచేయుచున్నాడు. అయినప్పికి మనము ఆయనకు వందన ములు అర్పింపవలెను.
26. ఆయన అబ్రహామును, ఈసాకును ఎట్లు పరీ క్షించెనో జప్ఞికి తెచ్చుకొనుడు. మెసపొామియాలో తన మేనమామయగు లాబాను గొఱ్ఱెలను మేపు యాకోబునకు ఏమిజరిగినదో గుర్తు తెచ్చు కొనుడు.
27. ప్రభువు వారిని పరీక్షించినంత కఠినముగా, మన లను పరీక్షించుటలేదు. ఆయన మనలను ఈ ఉపద్రవ మునకు గురిచేసినది మనమీద పగతీర్చుకొనుట కుగాదు. తనను కొలుచు మనలను హెచ్చరించుటకే.”
28. అపుడు ఉజ్జీయా ఆమెతో ఇట్లనెను: ”అమ్మా! నీవు చెప్పినది సముచితమే, నీ మాట కాదనుటకు వీలులేదు. 29. నీవు వివేకముతో మ్లాడుట ఇదియే మొదిసారి కాదు. చిన్ననాి నుండి నీవు తెలివితేటలతోను, వివేచనముతోను మెలగెడిదానవని మేమెల్లరము ఎరుగుదుము.
30. కానీ ప్రజలు దప్పిక బాధ తట్టుకోజాలక మమ్ము నిర్బంధము చేయగా మేమ్టికార్యము చేయవలసివచ్చెను. మేము చేసిన ప్రమాణమునకు తిరుగులేదు.
31. కాని నీవు దేవుని భయము కలదానవు. కనుక దేవునికి ప్రార్ధన చేయుము. వాన కురిపించి మన తొట్లను నింపుమని దేవునికి మనవి చేయుము. అప్పుడు మన బాధలన్ని తీరిపోవును.”
32. ఆ మాటలకు యూదితు ”మీరు నా పలు కులు ఆలింపుడు. నేనొకకార్యము చేయనిశ్చయించు కొింని. మన ప్రజలు తరతరములదాక దానిని గుర్తుంచుకొందురు.
33. ఈ రాత్రి మీరు నగరద్వారము చెంత కావలియుండుడు. నేనును, నా దాసియు ఆ ద్వారము దాి వెళ్ళిపోవుదుము. మీరు ఈ నగర మును శత్రువులకు అప్పగింతుమనిన దినమునకు ముందే ప్రభువు నా ద్వార మన ప్రజలను రక్షించును.
34. నేను చేయబోవు కార్యమేమిో మీరు నన్ను ఇప్పుడు అడుగరాదు. ఆ పని ముగిసిన పిదపగాని నేను దానిని మీకెరిగింపను” అనెను.
35. ఉజ్జీయా ఇతరపెద్దలు ఆమెతో ”నీవు మా ఆశీస్సులందుకొని పొమ్ము. మన శత్రువులమీద పగతీర్చుకొను మార్గ మును దేవుడు నీకు చూపునుగాక!” అనియనిరి.
36. ఇక వారు యూదితు కుీరము వీడి తమతమ స్థాన ములకు వెడలిపోయిరి.