12 1. దిద్దుబాటును అంగీకరించువాడు
విజ్ఞానమును అభిలషించును.
మందలింపులను
అంగీకరింపనివాడు మూర్ఖుడు.
2. ప్రభువు సజ్జనుని ప్రీతితో చూచును.
తంత్రములు పన్నువానిని నిరసించును.
3. దౌష్ట్యమువలన ఎవరికిని భద్రత కలుగదు.
ధర్మమువలన నరుడు
వ్రేళ్ళుపాతుకొనిన చెట్టువలె నిల్చును.
4. యోగ్యురాలైన భార్య తనభర్తకు కిరీటము వింది
కాని మగనికి అపఖ్యాతి తెచ్చునది
అతని ఎముకలలో ప్టుిన కుళ్ళు వింది.
5. సజ్జనుల ప్రణాళికలు ధర్మయుక్తములై ఉండును.
కాని దుర్జనుల పన్నుగడలు
మోసముతో నిండియుండును.
6. దుష్టుల మాటలు చావును తెచ్చిపెట్టును.
సత్పురుషుల పలుకులు
ఆపదలనుండి కాపాడును.
7. దుర్జనులు గతించిన తరువాత
వారి సంతానము నిలువదు.
సత్పురుషులు దాిపోయిన తరువాత
వారి కుటుంబములు కొనసాగును.
8. నరుని విజ్ఞానమును బ్టి అతనికి కీర్తి అబ్బును. మూర్ఖుని ప్రజలు నిర్లక్ష ్యము చేయుదురు.
9. గొప్పవానివలె తిరుగుచు ఆకలితో చచ్చుటకంటె
సామాన్యునివలె బ్రతుకుచు
కడుపు కూడు సంపాదించుకొనుట మేలు.
10. సత్పురుషుడు తన పశువులను
దయతో చూచును.
కాని దుష్టుడు వానిపట్ల నిర్దయతో ప్రవర్తించును.
11. ఒడలువంచి పొలము దున్నువానికి కరువులేదు.
వ్యర్థ కార్యములతో
కాలము వెళ్ళబుచ్చువానికి మతిలేదు.
12. దుష్టులు దుష్కార్యములనే చేయగోరుదురు.
సజ్జనులు వ్రేళ్ళు పాతుకొనిన చెట్టువలె నిల్తురు.
13. దుష్టుడు తన మాటలవలననే
వలలో చిక్కుకొనును.
కాని సజ్జనుడు చిక్కులనుండి బయటపడును.
14. నరుడు తన పలుకులవలన సంపదలు బడయును
పనినిబ్టి ఫలితముండును.
15. మూర్ఖునికి తన కార్యమే మంచిదిగా తోచును.
కాని జ్ఞాని ఇతరుల సలహాను వినును.
16. మూర్ఖుడు అవమానమును పొందినవెంటనే
కోపము ప్రదర్శించును.
కాని నీతిమంతుడు
తనకు కలిగిన అవమానమును లెక్కచేయడు.
17. సత్యము చెప్పుటనగా న్యాయమును జరిగించుట
బొంకులాడుటనగా అన్యాయమును పెంచుట.
18. కొందరి మాటలు బాకులవలె గ్రుచ్చుకొనును.
కాని బుద్ధిమంతుల పలుకులు
ఔషధమువలె మేలుచేయును.
19. సత్యము కలకాలము నిలుచును,
అబద్ధము క్షణకాలము మాత్రము నిలుచును.
20. కుట్రలు పన్నువారు
తమను తామే వంచించుకొందురు.
మంచిని పెంచువారు ఆనందము పొందుదురు.
21. సన్మార్గులకు ఆపదలు వాిల్లవు.
దుర్మార్గులకు మాత్రము తిప్పలు తప్పవు.
22. అబద్ధములాడు నరుని
దేవుడు అసహ్యించుకొనును.
నిజము పలుకువానిని ప్రీతితో చూచును.
23. బుద్ధిమంతుడు తన విద్యను
బయికి కన్పింపనీయడు.
కాని శుంఠ తన అజ్ఞానమునెల్లరికి
వెల్లడిచేయును.
24. కష్టించి పని చేయువాడు అధికారి అగును.
కాని సోమరిపోతు బానిసయగును.
25. విచారమువలన నరుడు సంతోషము కోల్పోవును.
కరుణాపూరిత వచనములవలన
ఆనందము చేకూరును.
26. సజ్జనుడు తోడివానికి దారిచూపును.
దుష్టునిత్రోవ వానినే పెడదారి ప్టించును.
27. సోమరిపోతునకు వేట చిక్కదు.
శ్రమించి పనిచేయువానికి ఫలితమబ్బును.
28. ధర్మపథము జీవమునకు చేర్చును.
దుష్టపథము మృత్యువునకు కొనిపోవును.