యిస్రాయేలు పూర్వచరిత్ర ధ్యానించుకొనుట
ప్రధానగాయకునికి యెదూతూను అనెడి రాగముమీద
ఆసాపు కీర్తన
77 1. నేను ప్రభువునకు బిగ్గరగా మొరపెట్టెదను,
స్వరమెత్తి మొరపెట్టెదను,
ఆయన నా వేడుకోలును ఆలించును.
2. నేను ఆపదలోచిక్కి ప్రభువునకు మనవి చేసితిని.
రేయెల్ల చేతులెత్తి ఎడతెగక ప్రార్థన చేసితిని.
అయినను ఉపశాంతిని బడయజాలనైతిని.
3. నేను దేవుని స్మరించుకొని
నిట్టూర్పు విడుచుచున్నాను
ఆయనను మననము చేయుచు
నా ఆత్మ నీరసించిపోయినది.
4. ప్రభువు నా కింకి కునుకు పట్టనీయలేదు.
నేను వ్యాకులముచెంది మ్లాడజాలనైతిని.
5. నేను పురాతన కాలమును జ్ఞప్తికి తెచ్చుకొింని.
గతకాలము నాకు గుర్తునకు వచ్చెను.
6. రేయెల్ల ధ్యానముచేసి ఆలోచించి చూచితిని. ఆ మీదట నన్నునేను ఆత్మలో అన్వేషించుకొింని
7. ”ప్రభువు నన్ను సదా చేయి విడచునా?
ఇక నన్ను ఎప్పికిని ఆదరింపడా?
8. ఇక నన్ను ప్రేమతో చూడడా?
ఆయన వాగ్ధానములిక చెల్లవా?
9. దేవుడు తన కరుణను విస్మరించెనా?
ఆయన కోపము ఆయన జాలిని అణచివేసెనా?”
10. అంతట నేనిట్లు భావించితిని:
‘మహోన్నతుని కుడిహస్తము మారిపోయినది.
ఈ విషయము నాకు
మిగుల బాధకలిగించుచున్నది.’
11. ప్రభూ! నేను నీ మహాకార్యములను
స్మరించుకొందును.
పూర్వము నీవుచేసిన అద్భుతములను జ్ఞప్తికి తెచ్చుకొందును.
12. నీ చెయిదములను గూర్చి చింతింతును.
నీ చేతలను తలపోసెదను.
13. దేవా! నీ మార్గము పవిత్రమైనది.
నీవలె ఘనుడైన దేవుడు ఎవరు?
14. నీవు అద్భుతకార్యములు చేసితివి.
నిఖిల జాతులలో నీ శక్తిని వెల్లడి చేసితివి.
15. యాకోబు యోసేపుల సంతతివారైన
నీ ప్రజలను స్వీయబలముతో రక్షించితివి.
16. దేవా! నిన్ను జూచి జలములు భయపడెను.
సముద్రాగాధము కంపించెను.
17. మేఘములు వర్షించెను. ఆకాశము గర్జించెను. నలుదిక్కుల నీ బాణములు మెరుపులు మెరిసెను.
18. నీ ఉరుములు గర్జించుచు పరుగిడెను.
నీ మెరుపులు లోకమంతిని వెలిగించెను.
భూమి గడగడ కంపించెను.
19. నీవు సాగరముగుండ నడచితివి.
లోతైన సముద్రముగుండ సాగిపోయితివి.
కాని నీ అడుగుజాడలు మాత్రము కన్పింపరానివి.
20. మోషే అహరోనులద్వారా నీ జనులను
మందవలె నడపించుకొని పోయితివి.