15 1. మృదువుగా మ్లాడినచో
కోపము చల్లారును.
కటువుగా పలికినచో ఆగ్రహము హెచ్చును.
2. విజ్ఞుడు జ్ఞానముపట్ల
ఆకర్షణ కలుగునట్లు మ్లాడును.
కాని మూర్ఖుడు మూర్ఖతనొలుకుచు మ్లాడును.
3. ప్రభువు సమస్తమును పరికించును.
నరులుచేయు మంచిచెడ్డలనుగూడ గమనించును.
4. కరుణాపూరితముగా మాటలాడు జిహ్వ
జీవవృక్షము వింది.
కటువుగా మ్లాడు నాలుక
హృదయమును క్రుంగదీయును.
5. జనకుని మందలింపులను
త్రోసిపుచ్చువాడు మూర్ఖుడు.
అతని దిద్దుబాటును అంగీకరించువాడు వివేకి.
6. సజ్జనుని సంపదలు నిలుచును.
కష్టకాలమున దుష్టుని సొత్తు నాశనమగును.
7. జ్ఞానమును వెదజల్లునది విజ్ఞులుగాని,
మూర్ఖులు కాదు.
8. ప్రభువు దుష్టుని బలిని అసహ్యించుకొనును.
సజ్జనుని ప్రార్థనవలన ప్రీతిచెందును.
9. దుష్టుని పోకడలు ప్రభువునకు నచ్చవు.
ధర్మాత్ముని అతడు మెచ్చుకొనును.
10. సన్మార్గము తప్పిన వానికి కఠినమైన శిక్ష పడును.
దిద్దుపాటును అంగీకరింపనివానికి చావుమూడును
11. ప్రభువు పాతాళలోకమునుగూడ
పరిశీలించి చూచుననినచో
నరుల హృదయములను పరీక్షింపడా!
12. భక్తిహీనుడు మందలింపులను అంగీకరింపడు,
జ్ఞానిని సలహా అడుగడు.
13. ఆనందహృదయుని మనసు
సంతోషముగానుండును
దుఃఖ మనస్కుని వదనము దిగులుగానుండును.
14. వివేకి విజ్ఞానమును ఆర్జింపగోరును
మూఢునికి మౌఢ్యము చాలును.
15. అభాగ్యునకు ప్రతిదినము కష్టదినమే.
సంతోషచిత్తునికి సదా ఆనందపు విందే.
16. శ్రీమంతుడవైయుండి
ఆందోళనకు గురియగుటకంటె,
పేదవాడివైయుండి
దైవభయము కలిగియుండుట మేలు.
17. ద్వేషముతో వడ్డించిన
మెరుగైన మాంసాహారముకంటె
ప్రేమతోప్టిెన కందమూలములు మేలు.
18. కోపశీలుడు వివాదమును పెంచును.
శాంతికాముడు కలహమును అణచును.
19. సోమరిపోతునకు మార్గమునిండ ముండ్లుండును. క్రియాశీలుని బాట రాచబాట.
20. విజ్ఞుడైన కుమారుడు తండ్రికి
ఆనందము చేకూర్చును.
మూర్ఖుడైన పుత్రుడు తల్లిని తిరస్కరించును.
21. మూర్ఖునికి మూర్ఖత్వము నచ్చును.
కాని జ్ఞానిధర్మము నాచరించును.
22. హితోపదేశము లేనిదే పథకములు ఫలింపవు. పెక్కుమంది హితబోధకులున్నచోట
కార్యములు నెరవేరును.
23. అవసరమునకు తగిన జవాబు చెప్పినచో
ఆనందము కలుగును.
సమయోచితమైన సమాధానము
సంతోషమును చేకూర్చును.
24. జ్ఞాని జీవమునకు చేర్చు
ఊర్థ్వపథమున పోవునేగాని,
పాతాళమునకు కొనిపోవు అధోమార్గమున పోడు.
25. ప్రభువు పొగరుబోతుని
ఇల్లు నేలమట్టము చేయును.
కాని ఆయన వితంతువు
పొలము గట్టులను కాపాడును.
26. ప్రభువు కుట్రలు పన్నువారిని
అసహ్యించుకొనును.
సజ్జనుని సద్వాక్యములు
ఆయనకు ప్రీతిని కలిగించును.
27. దురాశతో సొమ్ము చేసికొనువాని
కుటుంబమునకు ఆపద తప్పదు.
లంచము పుచ్చుకొననివాడు జీవము బడయును.
28. ధర్మాత్ముడు ఆలోచించిగాని మ్లాడడు.
ఆలోచనలేని దుష్టుని పలుకులవలన
ముప్పువచ్చును.
29. ప్రభువు దుష్టునికి దూరముగా నుండునుకాని
అతడు సజ్జనుని వేడుకోలును ఆలకించును.
30. కన్నులకాంతి హృదికి సంతోషము కలిగించును.
చల్లని వార్త ఎముకలకు పుష్టినిచ్చును.
31. దిద్దుపాటును అంగీకరించువాడు
బుద్ధిమంతుల వర్గమున చేరును.
32. మందలింపును అంగీకరింపనివాడు
తనకుతానే కీడు చేసికొనును.
దిద్దుబాటును అంగీకరించువాడు
వివేకము బడయును.
33. దైవభయము వలననే విజ్ఞానమబ్బును.
వినయమువలననే గౌరవము కలుగును.