సర్వజ్ఞుడైన ప్రభువు

ప్రధానగాయకునికి దావీదు కీర్తన

139 1.ప్రభూ! నీవు నన్ను పరిశీలించి

                                 తెలిసికొనియున్నావు.

2.           నేను కూర్చుండుటయు, లేచుటయు

               నీకు తెలియును.

               నీవు దూరమునుండియే

               నా ఆలోచనలను గుర్తుపట్టుదువు.

3.           నేను నడచుచున్నను, పరుండియున్నను

               నీవు గమనింతువు.

               నా కార్యములెల్ల నీకు తెలియును.

4.           నా నోట మాట రాకమునుపే

               నేనేమి చెప్పుదునో నీ వెరుగుదువు.

5.           ముందువెనుకల

               నీవు నన్ను చుట్టుమ్టుియుందువు.

               నీ చేతిని నామీద నిలిపియుంతువు.

6.           నన్ను గూర్చిన నీ తెలివి అత్యద్భుతమైనది.

               అది చాల ఉన్నతమైనది, నా బుద్ధికి అందనిది.

7.            నేను నిన్ను తప్పించుకొని ఎక్కడికి పోగలను?

               నీ సమక్షమునుండి ఎచ్చికి పారిపోగలను?

8.           నేను గగనమునకు ఎక్కిపోయినచో

               నీవు అచటనుందువు.

               పాతాళమున పరుండియున్నచో

               అచటను ఉందువు

9.           నేను వేకువ రెక్కలు కట్టుకొని

               సముద్ర దిగంతములలో నివసించినను,

10.         నీవచటను నీ చేతితో నన్ను నడిపింతువు.

               నీ కుడిచేతితో నన్ను ఆదుకొందువు.

11.           నేను ”చీకి నన్ను కప్పివేయవలెననియు,

               నా చుట్టునున్న వెలుతురు చీకిగా

               మారవలెననియు” అని కోరుకొన్నను

12.          చీకి నీకు చీకి కాజాలదు.

               నీ ముందట చీకి పగివలె ప్రకాశించును.

               రేయింబవళ్ళు నీకు సరిసమానము.

13.          నాలోని ప్రతిఅణువును నీవే సృజించితివి.

               మాతృగర్భమున నన్ను రూపొందించితివి.

14.          నీవు నన్ను అద్భుతముగ కలుగజేసిన భీకరుడవు

               కనుక నేను నీకు వందనములు అర్పింతును.

               నీ కార్యములు ఆశ్చర్యకరమైనవి.

               ఈ అంశము నాకు బాగుగా తెలియును.

15.          నేను రహస్యస్థలమున రూపము తాల్చినపుడు,

               మాతృగర్భమున విచిత్రముగా నిర్మితుడనైనపుడు,

               నీ కింకి మరుగైయుండలేదు.

16.          నేను పిండముగా నున్నపుడే నీవు నన్ను చూచితివి

               నాకు నిర్ణయింపబడిన రోజులన్నియు

               అవి ఇంకను ప్రారంభము కాకమునుపే

               నీ గ్రంథమున లిఖింపబడియున్నవి.

17.          దేవా! నీ ఆలోచనలను గ్రహించుట ఎంత కష్టము!

               వాని సంఖ్య అపారమైనదికదా!

181.        నేను నీ ఆలోచనలను లెక్కింపబూనినచో

               అవి ఇసుక రేణువులకంటెనుఎక్కువగానుండును.

               నేను మేల్కొనినపుడు ఇంకను నీ చెంతనేయుందును

19.          దేవా! నీవు దుష్టులను సంహరించిన

               ఎంత బాగుండును!

               దౌర్జన్యపరులు నా జోలికి రాకున్న ఎంత బాగుండును!

20.        వారు నిన్ను గూర్చి చెడుగా మ్లాడుచున్నారు,

               నీ నామమును దూషించుచున్నారు.

21.          ప్రభూ! నిన్ను ద్వేషించువారిని నేను ద్వేషించుటలేదా?

               నీ మీద తిరుగబడువారిని నేనును అసహ్యించుకొనుటలేదా?

22.         నేను వారిని పూర్ణముగా ద్వేషింతును.

               వారిని నా సొంత శత్రువులనుగా భావింతును.

23.         దేవా! నన్ను పరిశీలించి    

               నా హృదయమును తెలిసికొనుము.

               నన్ను పరీక్షించి నా ఆలోచనలను గుర్తింపుము.

24.         నాలో చెడు ఏమైన ఉన్నదేమో చూడుము.

               శాశ్వతమార్గమున నన్ను నడిపింపుము.

పాత నిబంధనము                                             Home                                           నూతన నిబంధనము