12 1. నాశనము లేని నీ ఆత్మము
ప్రతి ప్రాణిలోను నెలకొనియున్నది.
2. కనుక నీకు ద్రోహము చేసినవారిని
నీవు మెలమెల్లగా చక్కదిద్దుదువు.
వారిని హెచ్చరించి వారు తమ తప్పిదములను
తాము గ్రహించునట్లు చేయుదువు.
కావున వారు పాపమును విడనాడి
నిన్ను ఆశ్రయింతురు.
కనానీయులపట్ల ఓర్పు
3-4. పూర్వము నీ పవిత్రదేశమున వసించిన వారు హేయమైన కార్యములు చేసిరి.
కనుక నీవు వారినసహ్యించుకొింవి.
వారు మంత్రవిద్యకును,
అపవిత్ర ఆరాధనమునకును పాల్పడిరి.
5. క్రూరబుద్ధితో తమ శిశువులను చంపిరి.
ఉత్సవములలో నరమాంసమును,
నరరుధిరమును ఆరగించిరి.
రహస్యారాధనములు జరుపుటకు ఉపదేశముబడసి
6. ఆ ఆరాధనలములలో నిస్సహాయులైన
తమ బిడ్డలనే బలియిచ్చిరి.
నీవు మా పితరుల ద్వారా వారిని
నాశనము చేయనెంచితివి.
7. అప్పుడు దేశములన్నిలోను పవిత్రమైన
ఈ దేశము నీ ప్రజలకనువైన
నివాసస్థలమగునని భావించితివి.
8. కాని ఆ ప్రజలును నరులే కనుక
నీవు వారిపట్ల కరుణ జూపితివి.
నీ సైన్యములకు ముందుగా కందిరీగలను పంపి
ఆ శత్రుజాతిని నిదానముగా నాశనము చేసితివి.
9. నీ అనుమతిపై సజ్జనులు ఆ దుష్టులను
యుద్ధమున వధించియుందురు.
లేదా, నీవు వన్యమృగములతోగాని,
కఠినమైన నీ ఆజ్ఞతోగాని,
వారిని తక్షణమే హతమార్చియుందువు.
10-11. కాని నీవు ఆ దుష్టులను నిదానముగా
శిక్షించి, పశ్చాత్తాపపడుటకు
వారికి సమయమునొసగితివి.
వారు దుష్ట జాతిలో ప్టుిరి కనుక
సహజముగనే దుర్మార్గులనియు,
వారి దుర్బుద్ధులెంత మాత్రమును మారవనియు
వారి జాతి శాపగ్రస్తమైనదనియు
తెలిసియుండియు నీవు వారిని కరుణించితివి.
నీవు ఆ అపరాధులను శిక్షింపకుండ
వదలి వేసినది ఇతరులకు భయపడికాదు.
దేవుని ఓర్పునకు కారణము
12. ఆ దుర్మార్గులను నీవే సృజించితివి.
వారిని నాశనముచేసినను నిన్నెవడు ప్రశ్నించును?
వారిని మట్టుప్టిెనను
నీ మీద ఎవడు తప్పుమోపును?
”నీవు ఆ కార్యమునెందుకు చేసితివి” అని
నిన్నడుగు వాడెవడు?
నీ నిర్ణయమును సవాలు చేయువాడెవడు?
13. అన్ని ప్రాణులను కాపాడునది నీవే.
నీవుతప్ప మరొకదైవము లేడు.
కనుక నీ తీర్పు న్యాయమైనదేయని
నీవెవరికిని నిరూపింపనక్కరలేదు.
14. నీవు ఆ దుర్మార్గులను అన్యాయముగా
శిక్షించితివని ఏ రాజును, ఏ పాలకుడును
నీ మీద నింద మోపజాలడు.
15. నీతిమంతుడవైన నీవు
అందరిని నీతితోనే పరిపాలింతువు.
శిక్షార్హుడు కాని వానిని శిక్షించుట
నీ ప్రభావమునకు తగదని నీవు భావింతువు.
16. నీ నీతికి నీ బలమే కారణము.
నీవందరికి అధిపతివి కనుక
అందరిని దయతో కాపాడుదువు.
17. నీ శక్తిని సందేహించువారికి
నీ బలమును చూపింతువు.
నీశక్తి తెలిసియు నిన్ను ధిక్కరించువారిని
నీవు దండింతువు.
18. నీవు మహాబలవంతుడవు అయినను,
కరుణగల న్యాయాధిపతివి.
నీవు కోరుకొనిన వెంటనే
దండింపగల శక్తికల వాడవు.
అయినను నీవు మమ్ము ఓర్పుతో సహించి
ఊరకుందువు.
దేవుని సహనము నుండి గుణపాఠము
19. సజ్జనులు ఇతరులకు దయజూపవలెనని
ఈ నీ చెయిదముల ద్వారానే
నీ ప్రజలకు బోధింతువు.
పాపము చేసినవారికి పశ్చాత్తాపపడుటకు
అవకాశము నొసగెదవను నమ్మకమునుగూడ
నీ ప్రజలకు కలిగింతువు.
20. నీ ప్రజల శత్రువులను శిక్షించునపుడు
నీవు ఇంత దయను, సహనమును చూపితివి.
వారు మరణమునకు పాత్రులైయున్నను,
తమ దుష్టగుణమును వదలుకొనుటకు
నీవు వారికి అవకాశమును వ్యవధిని నొసగితివి.
21. కాని నీవు నీ సొంత ప్రజలకు మాత్రము
కఠినముగ తీర్పుతీర్చితివి.
నీవు పూర్వము వారి పితరులతో
నిబంధనము చేసికొని,
వారికి మేలు చేయుదునని బాసచేసిన వాడవైనను
వారిపట్ల కఠినముగనే మెలగితివి.
22. నీవు మమ్ము శిక్షించినదానికంటె
మా విరోధులను పదివేల రెట్లు
అదనముగా శిక్షింతువు.
కనుక మేము ఇతరులను దండించునపుడు
నీ మంచితనమును గుర్తింపవలెను.
నీవు మమ్ము దండించునపుడు
మేము నీ కరుణను నమ్మవలెను.
ఐగుప్తీయులకు శిక్ష
23. బుద్ధిని కోల్పోయి దుష్టకార్యములు చేయువారిని,
ఆ దుష్టకార్యములతోనే
నీవు కఠినముగా శిక్షించితివి.
24. ఆ జనులు సత్యమార్గము నుండి పూర్తిగా వైదొలగి
నీచములు, హేయములైన మృగములను
దైవములుగా కొలిచిరి.
25. కనుక నీవు వారి మూర్ఖతకు వారిని శిక్షింపగా
వారు నిజముగనే మూర్ఖులని రుజువయ్యెను.
26. మూర్ఖులను పరిహాసముచేయు
ఆ శిక్షనుండి గుణపాఠము నేర్చుకొనని వారికి
దేవుని కఠోరదండన ప్రాప్తించును.
27. ఆ దుష్టులు ఏ ప్రాణులను దైవములుగా
భావించి కొలిచిరో ఆ ప్రాణుల ద్వారానే
తమకు శిక్షప్రాప్తింపగా, నిరుత్సాహపడి
తాము పూర్వమెవనిని కొలువ నిరాకరించిరో
ఆయనే నిజమైన దేవుడని గ్రహించిరి.
కనుకనే వారికి కటువైన అంతిమశిక్షకూడ
ప్రాప్తించెను.