రంకులాడి పొత్తుకూడదు

5 1.         కుమారా! నా విజ్ఞానబోధను ఆలింపుము.

                              నా వివేకవచనములను వినుము.

2.           అప్పుడు నీకు విచక్షణను అలవడును.

               నీ పలుకులలో తెలివి ఉి్టపడును.

3.           పరస్త్రీ పెదవులు తేనెలొలుకుచుండును.

               ఆమె పలుకులు ఓలివు తైలమువలె

               మృదువుగానుండును.

4.           కాని కడన ఆమె విషముష్టివలె చేదుగొల్పును.

               రెండంచుల కత్తివలె బాధ కొనితెచ్చును.       

5.           ఆ వనిత నిన్ను మృతలోకమునకు చేర్చును.

               ఆమె నడిచిన మార్గము పాతాళమునకు పోవును.

6.           ఆమె జీవనమార్గమున నిలువక చపలచిత్తముతో

               ఎక్కడెక్కడనో తిరుగాడును.

7.            కుమారా! నా పలుకులాలింపుము.

               నా మాటలు త్రోసిపుచ్చకుము.

8.           రంకులాడికి సాధ్యమైనంత దూరమున ఉండుము

               ఆమె ఇంిగుమ్మము చెంతకుకూడ పోవలదు.   

9.           ఈ ఆజ్ఞ మీరెదవేని

               నీ గౌరవమును కోల్పోయెదవు.

               క్రూరులకుజిక్కి అకాల మృత్యువువాత బడెదవు.

10.         పరులు నీ సొత్తును స్వాధీనము చేసికొందురు.

               నీవు శ్రమచేసి సాధించినదెల్ల అన్యులపాలగును.

11.           నీవు మృత్యుశయ్యను చేరెదవు.

               నీ దేహము క్షీణించిపోవును.

               నీవు ఈ విధముగ అంగలార్తువు:

12.          ”నేనితరుల హితోపదేశములను ఆలింపనైతిని.

               ఇతరుల మందలింపులను పాింపనైతిని.

13.          నా గురువుల బోధలను పెడచెవిని ప్టిెతిని.

               వారి ఉపదేశములను లెక్కచేయనైతిని.

14.          ఇప్పుడు కష్టములపాలయి

               పదిమంది దృష్టిలో నగుబాట్లు తెచ్చుకొింని.”

15.          నీ సొంతబావినుండి మాత్రమే నీరు త్రాగుము.

               నీ జలధారనుండి మాత్రమే

               స్వచ్ఛమైన నీరు సేవింపుము.     

16.          నీ చెలమలోని నీితో

               ఇతరుల పొలము తడుపకుము.

               నీ జలధారలను వీధులలోనికి పారనీయకుము.

17.          నీ జలములు నీవే గాని

               అన్యులతో పంచుకొనుటకుగాదు.

18.          నీ ఊట దీవెన పొందునుగాక!

               నీవు యవ్వనమున పెండ్లియాడిన భార్యతో

               సంతోషముగా ఉండుము.

19. ఆమె అతి ప్రియమైన వనిత.

               ఆమె అందమైన దుప్పి.

               ఆమె రొమ్ముల వలన

               నీవెల్లపుడు తృప్తినొందుచుండుము.

               ఆమె ప్రేమకు నిత్యము బద్ధుడవై ఉండుము.

20.        కుమారా!

               నీవు పరస్త్రీ వ్యామోహమున తగుల్కొననేల?

               అన్యస్త్రీ ఆలింగనమున పరవశుడవు కానేల?

21. ప్రభువు నరుల చేష్టలనెల్ల కనిపెట్టుచుండును.

               అతని నడకలనెల్ల పరిశీలించును.

22.        దుష్టుడు తన దుష్కార్యములు

               అను ఉరులలోనే తగుల్కొనును.

               తన పాపమను బోనులోనే చిక్కుకొనును.

23.        క్రమశిక్షణకు లొంగలేదు కనుక

               అతడు నశించును.

               అతని మూర్ఖత్వమే అతనికి చావు తెచ్చిపెట్టును.